Badanie Poziomu Witaminy D3 Warszawa
Witamina D3 to grupa związków chemicznych: witaminy D1 (kalcyferolu), witaminy D2 (ergokalcyferolu) i witaminy D3 (cholekalcyferolu). Należą one do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Oznacza to, że nie są wydalane z organizmu wraz z moczem czy potem, tylko magazynowane zostają w tkance tłuszczowej i wątrobie.
Grafik pracy Pracowni Diagnostycznej
Optymalny poziom witaminy D nie jest zależny od wieku i wynosi 50-100 ng/ml. Dawka profilaktyczna 2000 IU może być właściwa, gdy chcemy utrzymać stężenie 25(OH)D3 na najniższym poziomie, czyli 30 ng/ml. Decyzję o wysokości dawek witaminy D3 warto zawsze skonsultować z naszym lekarzem, który na podstawie wyniku badania poziomu witaminy D ustali odpowiednią dawkę.
Skutki niedoboru witaminy D:
- krzywica, zaburzenia wzrostu, zniekształcenia sylwetki u dzieci i młodzieży,
- rozmiękczenie kości (osteomalacja), osteoporoza, bóle kostne u dorosłych,
- zwiększone ryzyko złamań, skrzywień i zwyrodnień układu kostnego,
- osłabienie i wypadanie zębów,
- nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego,
- nadciśnienie, choroba niedokrwienna i zawał serca,
- zapalenie spojówek, krótkowzroczność,
- problemy dermatologiczne, stany zapalne skóry,
- osłabienie organizmu i zmniejszenie odporności,
- pogorszenie słuchu,
- zaburzenia immunologiczne w tym niedobory odpornościowe,
- zwiększenie ryzyka powstawania chorób nowotworowych, chorób autoimmunologicznych, zwłaszcza cukrzycy typu I, choroby Leśniowskiego-Crohna, Parkinsona, RZS.
Kto powinien wykonać badanie stężenia witaminy D:
- pacjenci z osteoporozą i ich krewni,
- osoby, u których stwierdzono hipokalcemię, hipokalcurię, hipofosfatemię,
- osoby z przewlekłą chorobą płuc, wątroby, niewydolnością nerek,
- pacjenci z nadczynnością lub niedoczynnością tarczycy i przytarczyc,
- osoby ze zmniejszonym wchłanianiem lub przyspieszonym metabolizmem witaminy D,
- osoby otyłe,
- kobiety, u których menopauza wystąpiła przed 45 rokiem życia,
- kobiety w ciąży,
- chorzy na nowotwory,
- pacjenci po zabiegach operacyjnych,
- chorzy na przewlekłe infekcje,
- dzieci, u których wykryto nieprawidłowy poziom wapnia,
- pacjenci przyjmujący glikokortykoidy, leki przeciwdrgawkowe, leki immunosupresyjne.