Wirus HPV [Human Papillomavirus wirus brodawczaka ludzkiego] - KOMPENDIUM WIEDZY
Wirusy to jedna z najciekawszych grup organizmów. Według niektórych źródeł jest ich nawet 10 milionów razy więcej, niż gwiazd na nieboskłonie. To fascynujące twory z pogranicza świata żywych i martwych, błyskawicznie dostosowujące się do panujących warunków i choć niewidoczne „nieuzbrojonym okiem” opanowały całą planetę. Wszechobecne, niezliczone, nie do końca poznane kryją się pod wyjątkowo wieloznacznym określeniem – łacińskie słowo wirus w starożytnym Rzymie oznaczało zarówno męskie nasienie, jak i jad węża. Negatywny wydźwięk trucizny konkuruje z symboliką tworzenia życia, co czyni wirusy jeszcze bardziej fascynującymi.
HPV, HIV, HBV, HCV – Human ...Virus – JEDNA LITERA MA ZNACZENIE
O ile o wirusie HIV i wysokim ryzyku zakażenia drogą płciową słyszał niemal każdy, tak wirus HPV pozostaje dla większości zagadką, pomimo dość niepokojących szacunków, że nawet ok. 75% osób aktywnych seksualnie ulega zakażeniu wirusem HPV. Do zakażenia wirusem może dojść na każdym etapie życia. Statystyki przerażają, ale warto jednocześnie mieć świadomość, że wirus może przyjąć formę przejściową po samoistnej regresji zakażenia lub (nawet co u 5-ej kobiety) miesiącami lub latami występować w formie przewlekłej. Utrzymująca się infekcja przy jednoczesnym wystąpieniu innych sprzyjających determinantów środowiskowych i genetycznych (np. chroniczny stan zapalny, długoletnia antykoncepcja hormonalna, stosowanie używek) może doprowadzić do rozwoju nieprawidłowych zmian komórkowych, a w konsekwencji do raka. Na chwilę obecną zidentyfikowano ponad 200 typów wirusa HPV, z czego typ 6 i 11 występują najczęściej. Wśród typów onkogennych należy przede wszystkim wymienić: 16, 18, 33, 54. ZA rozwój raka szyjki macicy odpowiada wirus HPV typu 16 i 18.
PIERWSZY KROK – Jak zdiagnozować wirus HPV?
Wirus brodawczaka ludzkiego może występować w formie:
- utajonej (lateralnej) – niewykazującej żadnych objawów zewnętrznych;
- klinicznie jawnej (objawowej) – pojawiają się zmiany oraz bardziej zauważalne dolegliwości.
Objawy zakażenia wirusem HPV
- brodawki (małe grzybkowate guzki, wykwity wyniosłe ponad powierzchnię skóry o nierównej, znacznie pogrubionej warstwie rogowej naskórka) na dłoniach lub podeszwach stóp;
- kłykciny kończyste (grudki i brodawki o kalafiorowatej strukturze oraz białym lub różowym zabarwieniu) w okolicach narządów płciowych, odbytu, czy np. jamie ustnej, na języku, podniebieniu, przy ustach;
- zmiany dysplastyczne w obrębie szyjki macicy;
- pieczenie i świąd miejsc intymnych;
- ropne a nawet cuchnące upławy;
- bóle w dolnej części brzucha;
- bóle w okolicy lędźwiowo-krzyżowej;
- krwawienia, bądź podkrwawiania pomiędzy kolejnymi menstruacjami;
- dłuższe i bardziej obfite miesiączki;
- utrudnione oddawanie moczu/ stolca;
- ból podczas współżycia;
- krwawienia po stosunku;
- krwawienia pomenopauzalne;
- ogólny dyskomfort;
- chrypka.
Objawy wirusa HPV mogą być bardziej lub mniej dokuczliwe. Długotrwały wzrost brodawek może prowadzić do transformacji i powstania zmian nowotworowych lub do osiągnięcia olbrzymich rozmiarów na skutek intensywnego rozrostu.
Postać olbrzymia kłykcin kończystych przyjmuje formę guza/guzów i jest określana guzem Buschkego-Loewensteina. Tego typu zmianę uważa się za stadium przednowotworowe. Pojawienie się zmian nowotworowych zazwyczaj związane jest z bardzo intensywnym rozrostem, a nawet krwawieniem zmian. Przewlekłe zakażenie HPV objawia się pod postacią uwarunkowanej genetycznie dysplazji Lewandowsky'ego i Lutza – nieprawidłowościami namnażania się komórek skóry i intensywnym rogowaceniem naskórka, co wywołuje powstawanie na ciele brodawkowatych zgrubień przypominających wyglądem korę drzewa.
Diagnostyka wirusa HPV
Wśród dostępnych badań umożliwiających precyzyjną diagnostykę infekcji HPV należy wymienić:
- cytologię;
- test HPV (zróżnicowany na płeć, z jamy ustnej, na obecność DNA typów HPV, HPV mRNA);
- kolposkopię;
- histopatologię
oraz wiele badań pomocniczych umożliwiających określenie stopnia rozprzestrzeniania się nowotworu szyjki macicy na inne narządy: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, ultrasonografię, cystoskopię, laparoskopię, czy rtg.
RAK SZYJKI MACICY - kto choruje?
Według danych epidemiologicznych rak szyjki macicy stanowi problem ogólnoświatowy powodując ok. 13% zachorowań na nowotwory u kobiet, a ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem do końca szóstej dekady życia. Największy odsetek (60%) zachorowań występuje w przedziale 45-65 r.ż.
Zachorowalność na raka szyjki macicy w Polsce wynosi około 3,5-3,8 tysiąca nowych przypadków rocznie, z czego połowa umiera. Od wielu lat nowotwór ten znajduje się w pierwszej dziesiątce (7 miejsce) wśród najczęstszych nowotworów u kobiet, zarówno pod względem zachorowalności jak i śmiertelności (w Europie jest to odpowiednio 9 miejsce pod kątem zachorowalności i 10 miejsce – pod względem śmiertelności). Nowotwory złośliwe szyjki macicy stanowią przyczynę ok. 4% zgonów nowotworowych u kobiet. Najczęściej występującym nowotworem szyjki macicy jest rak płaskonabłonkowy, który stanowi około 80% wszystkich nowotworów złośliwych tego narządu.
Jeżeli nowotwór zostanie wykryty we wczesnym stadium zaawansowania, przeżycie 5-letnie wynosi ponad 90%. Dla wcześnie wykrytych zmian przedinwazyjnych (nienaciekających) i zatrzymania rozwoju raka szyjki macicy, wyleczalność sięga 100%. Przeżycie 1-roczne dla wszystkich stopni zaawansowania nowotworu wynosi ogółem około 85%, przeżycie 5-letnie, ogółem - około 70%.
Leczenie raka szyjki macicy
Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż umieralność z powodu nowotworów szyjki macicy w naszym kraju jest nawet o 70% wyższa niż przeciętna dla państw Unii Europejskiej, dlatego problem pozostaje poważnym wyzwaniem dla służby zdrowia i tylko nieliczne ośrodki jak Centrum Medyczne Opra-Med podejmują wyzwanie gruntownej diagnostyki, a następnie skutecznej walki umożliwiającej pełne wyleczenie przypadków raka szyjki macicy. Przeżywalność podobnie jak w przypadku innych schorzeń maleje wraz ze stopniem zaawansowania klinicznego i patomorfologicznego, dlatego tak istotnym jest zachowanie czujności, niebagatelizowanie zwłaszcza niejednoznacznych objawów oraz systematyczne badania profilaktyczne.
Profilaktyka zakażenia wirusem HPV
LEPIEJ ZAPOBIEGAĆ, NIŻ LECZYĆ... POROZMAWIAJMY O PROFILAKTYCE
Choć nie jesteśmy w stanie uchronić się przed każdą chorobą, czy zakażeniem to jednak warto mieć na uwadze racjonalny tryb życia i zachowania prozdrowotne, które zwiększają odporność organizmu i chronią przed nadmierną ekspozycją na czynniki ryzyka. Prawdopodobieństwo zachorowania na raka szyjki macicy nasilają następujące działania niepożądane:
- wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego;
- ryzykowne zachowania seksualne, częste zmiany partnerów;
- przypadki raka szyjki macicy w rodzinie;
- stany zapalne dróg rodnych spowodowane przez rzęsistki, chlamydie, wirus opryszczki, paciorkowiec beta-hemolizujący, infekcje szyjki macicy, zakażenie wirusem HSV-2;
- autoimmunologiczne zapalne choroby reumatyczne;
- liczne ciąże i porody, zwłaszcza w młodszym wieku;
- używki, w tym palenie papierosów;
- wieloletnia antykoncepcja hormonalna;
- przebyty cykl naświetlań – radioterapia na okolicy miednicy małej;
- pasywny tryb życia;
- niskoodżywcza dieta;
- niedobory witaminowe (m.in. witaminy C, witamin z grupy B, witaminy D3);
- obniżona odporność;
- sporadycznie lub w ogóle niewykonywane badania profilaktyczne.
DIETOTERAPIA W PROFILAKTYCE I PRZEBIEGU zakażenia wirusem HPV
O ile brodawczakiem zarazić się jest stosunkowo łatwo, to jednak jak już wyżej wspomniano, nie wszyscy nosiciele zapadają na raka. Odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak sie dzieje warto upatrywać nie tylko w indywidualnych predyspozycjach organizmu i obciążeniach genetycznych, ale również prowadzonym stylu życia oraz stosowanym modelu odżywiania.
Szacuje się, że ok. 30% nowotworów powstaje na skutek nieprawidłowych nawyków żywieniowych, co oznacza, iż mamy ogromny wpływ na kondycję naszego organizmu i jego podatność na zachorowania. Podobnie jak żaden pojazd samochodowy daleko nie zajedzie na tzw. „chrzczonym” paliwie wątpliwej jakości, tak i człowiek, aby zachować zdrowie w pełnym tego słowa znaczeniu wymaga regularnych wysokoodżywczych zastrzyków, codziennej właściwie zbilansowanej dawki energii, która będzie sprzyjała procesom regeneracji i odnowy, a nie predysponowała do transformacji komórkowych.
Znane powiedzenie brzmi, iż „dobre jest wrogiem lepszego” i bardzo celnie sprawdza się w kwestii rewolucji żywieniowej jaka nastąpiła w przeciągu ostatnich 30 lat.
Łatwo dostępna, niewymagająca znacznych nakładów czasu i pracy gotowa żywność w postaci dań sterylizowanych, puszkowanych, w proszku, uginające się półki sklepowe z całą plejadą słodyczy, słonych przekąsek, słodzonych napojów kolorowych, używek, jak i wyrastające niczym grzyby po deszczu kolejne punkty gastronomiczne oferujące dania typu fast food wywołują ogromne spustoszenie w każdym organizmie. Pożywienie, które tylko z nazwy przypomina naturalne, naszpikowane wypełniaczami i dodatkami do żywności nie poddaje się zbyt łatwo procesom trawienia. Cały sztab narządów wydzielniczych, takich jak: żołądek, trzustka, wątroba z woreczkiem żółciowym, jelita robią, co mogą, by powstałą bliżej nieokreśloną papkę rozłożyć na czynniki pierwsze „odzyskując” podstawowe składniki odżywcze: węglowodany, tłuszcze i białka. Niestety żywność gotową cechuje uboga gęstość odżywcza. Wszystkie dodatki, typu: konserwanty, stabilizatory, emulgatory, barwniki mające na celu zwiększenie atrakcyjności asortymentu pod kątem wyglądu, tekstury, czy przydatności do spożycia, bardzo często zamiast ulegać rozkładowi kumulują się w przewodzie pokarmowym. Następnie rozprowadzane są z krwiobiegiem po innych komórkach organizmu wywołując zaburzenie pracy wewnętrznych narządów, bądź całych układów, co w konsekwencji może sprzyjać powstawaniu tworów stanowiących odpowiedź organizmu na kumulację metali ciężkich, antybiotyków, środków ochrony roślin i innych toksyn. Nadmiar toksyn w organizmie aktywuje stan zapalny – trwający przewlekle dodatkowo obniża naturalną odporność organizmu, co zwiększa ryzyko potencjalnych zakażeń (w tym wirusem HPV) predysponując tym samym do rozwoju zespołu chorobowego, schorzeń rozrostowych i aktywacji procesu nowotworowego.
Leczenie wirusa HPV w Opra-Med
W przypadku zakażenia wirusem, jak również w ramach profilaktyki antywirusowej zaleca się:
1. Wstępne oczyszczenie i odkwaszenie organizmu, m.in. poprzez wprowadzenie diety czasowo eliminacyjnej wysokobłonnikowej z uwzględnieniem indywidualnych uwarunkowań
Stworzenie niekorzystnego środowiska dla dalszego powstawania deformacji i zmian chorobowych to podstawa wspomagającego leczenia żywieniem. Fundamentem diety oczyszczającej i odkwaszającej organizm są warzywa oraz owoce (bogactwo minerałów i witamin stanowiących naturalną bombę antyoksydacyjną), które powinny stanowić nawet 70-80% wszystkich dostarczanych produktów. Dobór źródeł białka (mięso, ryby, jaja, warzywa strączkowe, nabiał) natomiast, uzależniony jest od panelu obciążeń organizmu, występujących alergii, nietolerancji, czy nadwrażliwości pokarmowych.
Produkty będące bazą węglowodanów złożonych (przede wszystkim produkty zbożowe) podlegają selekcji a ich rodzaj oraz ilość również dostosowywana jest indywidualnie do pacjenta.
Pokarmy, które najczęściej wymagają znacznego ograniczenia lub czasowej/całkowitej eliminacji to:
- produkty o wysokiej zawartości tłuszczów zwierzęcych (podroby, tłuste mięsa i wędliny, inne przetwory mięsne, smalec, słonina, tłuste produkty mleczne, żywność typu fast food itp.);
- produkty o wysokiej zawartości cukrów prostych (biały i brązowy cukier, wszelkiego rodzaju syropy – klonowy, z melasy, dżem, miód, słodycze, owoce suszone i kandyzowane,
- używki (tytoń, alkohol)
- napoje „kolorowe” gazowane i niegazowane, napoje i nektary owocowe, alkohol, produkty
- wysoko przetworzone gotowe do spożycia, wszystkie produkty zawierające w składzie syrop
- glukozowo-fruktozowy/ kukurydziany, cukier gronowy, sacharozę, itp.);
- wyroby garmażeryjne (pierogi, kluski, placki, naleśniki, itp.);
2. Włączenie naturalnych produktów żywnościowych o działaniu przeciwnowotworowym
Mając na co dzień do czynienia z tak powszechnie występującymi surowcami jak czosnek, czy cebula, nie doceniamy, jak niepozorny wygląd przekłada się na potężną broń przeciwnowotworową. Mobilizują układ odpornościowy, wykazują działanie oczyszczające, detoksykujące, chelatujące, regenerujące, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze. Moc naturalnych antybiotyków wykazuje również m.in.: imbir, kurkuma, chrzan, cytryna, kiwi, czy czarnuszka. Warto zatem, włączać je do diety (w formie soków, napojów, przypraw, olejów) wzbogacając wartość odżywczą posiłków.
3. Włączenie kilkupoziomowej fitoterapii ukierunkowanej na usuwanie toksyn, regenerację głównych narządów, wzmocnienie układu immunologicznego
Naturoterapia na wiele lat zapomniana, powraca w ostatnich dekadach. Znaczną uwagę warto skierować zarówno na zioła oczyszczające organizm i wzmacniające układ immunologiczny oraz narządy wewnętrzne odpowiedzialne za procesy detoksykacji (Mniszek lekarski, Czystek, Ostropest plamisty, Karczoch zwyczajny, Pokrzywa zwyczajna), jak i celujące bezpośrednio w określoną infekcję wirusową, jak np.:
- Glistnik [Jaskółcze Ziele] – wykorzystywany już w starożytności w medycynie ludowej do usuwania brodawek skórnych wywoływanych właśnie przez HPV;
- Fiołek Trójbarwny – wykazuje działanie przeciwzapalne, odtruwające, wspomaga usuwanie zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii;
- Dziurawiec zwyczajny – ze względu na działanie antyseptyczne i ściągające ziele wykorzystywane przy niwelowaniu wszelkich zmian skórnych;
- Brzoza – dzięki właściwościom moczopędnym i napotnym liście brzozy stanowią wsparcie podczas detoksykacji organizmu, wykazuje działanie przeciwzapalne, wspiera oczyszczanie narządów wydzielniczych;
- Jeżówka Purpurowa – zwiększa odporność organizmu m.in. na infekcje wirusowe, wykazuje również działanie przeciwzapalne zarówno przy stosowaniu zewnętrznym, jak i wewnętrznym;
- Gorzknik Kanadyjski – jeden z najskuteczniejszych naturalnych antybiotyków, mobilizuje układ immunologiczny do walki z infekcjami, zwalcza wirusy chorobotwórcze;
- Krwawnik – wykazuje działanie przeciwzapalne, oczyszczające, zapobiega zakażeniom, w tym wirusowym.
- Lukrecja – korzeń lukrecji wykazuje silne właściwości immunostymulujące, przeciwzapalne, wspomaga również procesy regeneracji i gojenia;
- Oregano – w formie olejku to naturalny zastrzyk odporności o silnych właściwościach przeciwwirusowych, przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych, dodatkowo wiążący szkodliwe produkty przemiany materii;
Sposób zastosowania ziół jest równie zróżnicowany, jak dostępny asortyment - kompozycje i postaci naparów, nalewek, soków, sproszkowanych w kapsułkach, przypraw, nasion, czy olejków do użytku wewnętrznego i zewnętrznego (inhalacje, kąpiele, itp.). W przypadku stosowania fitoterapii istotne jest umiejętne zestawianie ziół (m.in. pięć, siedem, dziewięć rodzajów zamiast pojedynczego) tworząc wielotorowe kompozycje o jednoczesnym oddziaływaniu przeciwdrobnoustrojowym, przeciwzapalnym, oczyszczającym, wzmacniającym narządy wewnętrzne, uzupełniającym niedobory, itp.
4. Suplementacja pre- i probiotyków (lub synbiotyków) dla stworzenia korzystnych warunków namnażania pożytecznej flory bakteryjnej jako naturalnego wsparcia układu odpornościowego w walce przeciwwirusowej
Wyjałowienie naturalnej flory bakteryjnej następuje nie tylko w momencie agresywnej antybiotykoterapii, ale również wtedy, gdy styl życia, codzienne nawyki żywieniowe oraz higieniczne odbiegają od prozdrowotnego wzorca.
Rola prebiotyków (np. inulina, oligofruktoza, laktuloza) to tworzenie optymalnego środowiska dla rozwoju korzystnej mikroflory, probiotyki natomiast, dostarczają dobroczynnych szczepów, które znaleźć można zarówno w wyselekcjonowanych preparatach dostępnych w aptekach (dostosowanych do występujących dolegliwości, np. nadwrażliwości przewodu pokarmowego), jak i również w poddawanej fermentacji żywności (np. słowiańskie przetwory w postaci kiszonych warzyw).
W przebiegu zakażenia HPV bardzo istotną rolę pełnią probiotyki ginekologiczne uzupełniające prawidłową florę bakteryjną, przywracające odpowiednie pH, dzięki czemu znacznie wzrasta odporność organizmu na infekcje, w tym również rozwój wirusa HPV.
5. Zwiększenie ilości przyjmowanych płynów, przede wszystkim wody
Woda stanowi nie tylko podstawowy składnik ludzkiego ciała, zapewnia środowisko
dla wszystkich procesów życiowych, w tym trawiennych, detoksykacyjnych, czy wydalniczych. Odpowiednia ilość dostarczonych płynów uaktywnia
zatem wewnętrzne oczyszczanie organizmu – a zwłaszcza krwi, wątroby, nerek oraz jelit. Przyspiesza regenerację organizmu i wzmacnia siły witalne, tak istotne w przebiegu infekcji wirusowych, czy stanów nowotworowych. Przyjmując, iż zapotrzebowanie na płyny wynosi ok. 1l/ 30kg masy ciała optymalna ilość mieści się w granicach 1,5-3,5 litrów (przede wszystkim wody)/ dziennie.
HPV, choć brzmi równie przerażająco, co tajemniczo, to tak samo jak w przypadku innych zakażeń i rozwijających się przy ich udziale jednostek chorobowych wymaga właściwego podejścia, poznania oraz pełnego zaangażowania w proces leczenia.
Autor artykułu:
Anna Dymek-Kucińska
Koordynator Poradni Dietetycznej
Centrum Medycyny Konwencjonalnej
i Alternatywnej Opra-Med
Zainteresował Cię artykuł?
Zapraszamy do skorzystania z usług naszej Poradni Leczenia HPV
lub umów się od razu na wizytę
+48 22 299 38 99